ارزیابی دو روش الایزای نیمه کمّی خانگی و کیفی تجاری در تشخیص لپتوسپیروز

چکیده مقدمه: لپتوسپیروز شایع ترین بیماری مشترک بین انسان و حیوان است. این بیماری در مناطق گرمسیری و معتدل شیوع دارد. تشخیص آن با اتکا بر علائم بالینی بدلیل نداشتن نشانه های اختصاصی، بسیار مشکل است و به همین دلیل آزمایشگاه نقش مهمی در تشخیص لپتوسپیروز دارد. پادتن-های اختصاصی از اواخر هفته اول بیماری در خون پدیدار شده و قابل سنجش می شوند. الیزا روشی سرولوژی متداول برای تشخیص این بیماری ا ست. جداسازی لپتوسپیرا از نمونه های بالینی به روش کشت بدلیل سخت رشد بودن آن بسیار طولانی، وقت گیر و اغلب بی نتیجه است و به همین دلیل mat برای تشخیص آن استاندارد طلایی محسوب می شود. هدف: هدف این بررسی مقایسه روش های مختلف الیزا برای یافتن روش حساس با ویژگی قابل قبول برای تشخیص لیتوسپیروز حاد انسانی بود. مواد و روش ها: در تابستان سال 1383 نمونه خون 282 بیمار مشکوک به لپتوسپیروز با دو روش الیزای نیمه کمّی و کیفی بررسی شدند، نتایج آن با نتایج mat مقایسه و مقادیر حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی محاسبه شد. در مقایسه، آزمون الیزای نیمه کمّی ارزش تشخیصی بالاتری نشان داد. نتایچ: متوسط زمان خونگیری بعد از ظهور علائم 35: 6 بوده است. تمام نمونه ها با تیتر 640 ≥ در مقابل میزبان بیماریزا با روش mat بع عنوان لپتوسپیروز تلقی شد (104 از کل 282 نمونه). تمام نمونه هائیکه igm-elisa مثبت بودند با نتایج mat مقایسه شدند. در این مطالعه، حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی در روش elisa به ترتیب 4/89%، 87%، 2/80% و 4/93% بوده است اما در igm-elisa به ترتیب 5/87%، 4105%، 6/44% و 85% می باشد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که الیزا یک روش حساس و معتبر در تشخیص لپتوسپیروز حاد است و همچنین حاکی از آنست که الیزای خانگی حساس تر و کیفی تجاری از حساسیت بیشتری برخورداراست.